Lezing Berg en Dal:
een gebruiksaanwijzing
bij het leven
Duur lezing: 75 minuten
Info & contact: Pat Donnez
© Hartmut De Maertelaere
In deze speelse lezing met diepgang geeft radio-icoon, auteur en meesterverteller Pat Donnez een denderende gebruiksaanwijzing bij het leven. Negen regels die het bestaan prettiger maken voor uzelf en uw medemens.
Negen regels om in acht te nemen:
- Leef alsof elke dag de eerste is.
- Verban sandalen en smileys.
- Verveel je sierlijk.
- Volhard in de broosheid.
- Ongeluk is ook een soort geluk.
- Draag dure schoenen, maar koop ze in de solden.
- Zeg nooit dat je te weinig tijd hebt.
- Wees nuchter voor je een tattooshop binnenstapt.
- Neem levenslessen nooit au sérieux.
Sandalen met blote voeten, het is één grote etalage van verslonzing’, zegt Pat Donnez. ‘Slecht geknipte, poreuze of slordig gelakte nagels, om nog maar te zwijgen over alles wat er tussen al die tenen kruipt. Hou dus alsjeblief wat rekening met een ander voor je met sandalen de straat op gaat, het maakt ieders leven aangenamer,’ besloot Donnez zijn betoog. Ik vond zijn quote zo raak dat ik ze in mijn Instagramverhaal deelde met het bijschrift ‘Pat 4 president’. Om te lachen natuurlijk. Een beetje toch, want tenen zijn een ding, zo bleek uit de reacties. Meneer Donnez, je bent niet alleen. Wij zijn niet alleen. De Facebookgroep I Hate feet heeft meer dan 80.000 leden.
Josephine Dapaah in De Standaard
Radiomaker, auteur en meesterverteller Pat Donnez kennen we van zijn interviews op de radio (Radio 1/Klara) en VRT MAX. En van zijn inmiddels klassieke vraag: Zit je op een berg of zit je in en dal? Na al die jaren wil hij dat eindelijk ook eens van zichzelf te weten komen.
Hij vertelt een waargebeurd en meeslepend verhaal dat hij zelf heeft meegemaakt. Over liefde, passie, hartstocht en andere ongemakken.
Ergens in M. staat een brug
Pat wou er ooit van afspringen en te pletter vallen, morsdood, omdat zijn lief het had uitgemaakt.
Een kwarteeuw later ging hij er nog eens naar kijken.
Het brugje is zo verdomde laag dat je bij het springen zelfs je kleine teen niet zou bezeren.
Is dat hartstocht?
Wat begint als een tragedie blijkt later toch maar om te lachen.
En natuurlijk mag er gelachen worden. Voluit zelfs.
En even natuurlijk hoef je de ontroering niet te schuwen.
Misschien ga je zelfs meezingen!
Met op keyboards, de ongeëvenaarde Marijn Goossens
Radio-icoon, rasinterviewer en meesterperformer.
Frontview Magazine
Anything Goes
Anything Goes zijn hoogstpersoonlijke belijdenissen. Over leven en overleven. Van een man, radiomaker en auteur Pat Donnez, die als hij het even niet ziet zitten, graag zijn oor en zijn ziel te luisteren legt bij deze en vele andere jazzvrouwen. toe te voegen.
Info & contact: Agency Rumoer
© Nunu Ngema
Wat hebben Billie Holiday of Nina Simone met elkaar gemeen?
Het zijn heerlijke jazzvocalisten en de songs die Tutu Puoane in Anything Goes zingt, gaan stuk voor stuk door merg en been. Onvergetelijke vrouwen. Girlpower en sisterhood stonden hun op het lijf geschreven.
Performer Pat Donnez en vocaliste Tutu Puoane tekenen samen met hun drie musici voor een meer dan bijzondere tocht doorheen de geschiedenis van de jazz.
Zo’n geweldige avond die op geen enkele manier past in die van de spreekwoordelijke dertien in een dozijn.
- JAZZNU
Is that all there is?
Overkomt het jou nooit dat je je op een onbewaakt moment afvraagt: is het dat maar, Is that all there is? Geloof het of niet, maar met zo’n Peggy of Billie in de buurt, overleef je die vraag.
Met: Tutu Puoane (vocals), Ewout Pierreux (keys), Pat Donnez (spoken word), Carlo Nardozza (trompet),Tim Finoulst (gitaar) en Kris Vanderstraeten (tekeningen).
© Kris Vanderstraeten
Anything Goes
Exclusieve kunstmap
Anything Goes, een jazzsuite, is een uitzonderlijke kunstmap met portretten, ‘handmade paper cutting art,’ van Kris Vanderstraeten en met bijbehorende teksten van Pat Donnez.
Portretten van Billie Holiday, Esther Philips, Astrud Gilberto, Sarah Vaughan, Ella Fitzgerald, Helen Merrill, Nina Simone, Peggy Lee, Abbey Lincoln en Julie London.
De kunstmap werd gezeefdrukt op 99 exemplaren.
Hors commerce is er een gesigneerde serie, gelabeld van A tot Z.
Een exclusieve uitgave van de Jazzzolder vzw.
Ze kwam tot stand met medewerking van Het Predikheren, Mechelen.
Alleen te koop na de ‘spoken word’ concerten van Pat Donnez, Tutu Puoane & band, en via Jazzzolder VZW (jazzzolder@gmail.com) en telefonisch: +32 497029361
© Kris Vanderstraeten
Billie Holiday - Strange Fruit
20 April 1939. Bijna middernacht. Cafe Society in Greenwich Village, New York. Een tot de nok gevulde keet, gedrapeerd in blauwige sigarettenslierten. Hier is geen sprake van ‘rassenscheiding,’ dat zie je nergens anders in de States. Zowel on stage, waar zwarte en witte muzikanten samen spelen, als in het publiek.
Vraag me niet hoe, maar het is me gelukt om een tafeltje te versieren, onder het hoge gewelfde plafond, tamelijk dicht bij het podium waar Billie Hodiday en haar pianist Sonny White gespannen wachten om hun laatste song te brengen. Strange Fruit. Gloednieuw. Weerspannig nummer. Billie is als de dood voor vergeldingsacties van de Ku Klux Klan. Je ziet dat ze er niet helemaal gerust op is. Blinkend voorhoofd. Nerveus lachje. Het publieksrumoer glijdt weg tussen de laatste kuchjes en rochels. Sonny slaat de eerste toetsen aan en na een prelude die nooit lijkt te eindigen, klinken Billies breekbare eerste woorden. ‘Southern trees bearing a strange fruit, blood on the leaves and blood at the root.’ Het vreemde plukgrage fruit dat daar in de bomen hangt, bloedt aan wortel en tak. Dit is een muzikaal manifest over het wredelijk lynchen van Afro- Amerikanen. ‘Black bodies,’ horen we, en er gaat een siddering door de zaal, ‘swinging in the Southern breeze.’ Het zuiders briesje, dat een verkoelende cocktail aan een openluchtzwembad nog beter doet smaken, proeft hier ijzingwekkend bitter.
Buiten hoor ik duizenden kelen ‘Black Lives Matter’ schreeuwen.
