De bijzondere bloemlezing We zouden naar zee gaan, is ontstaan in het kielzog van de eerste editie van 'Dichters van wacht'.
Het uitgangspunt van ‘Dichters van wacht’ is simpel: iemand belt een gratis 0800-nummer en krijgt een dichter aan de lijn, die vervolgens iets zalvends, ontroerends of verstrooiends uit de eigen verzenapotheek aanreikt.
Tijdens de eerste editie van ‘Dichters van wacht’ werd de lijn op elf avonden tijd meer dan zesduizend keer gebeld. Beller en dichter ontmoetten elkaar in de intimiteit van een telefoongesprek.
Ook Pat Donnez was en is een gepassioneerd ‘dichter van wacht.’
De bundel wordt uitgegeven door Poëziecentrum in samenwerking met Verb(l)ind vzw.
Witje
Naar J. P.
Een man
naam onbekend
niemand heeft er ooit naar gevraagd
niemand behalve de deurwaarder die hem uit zijn woning dreef
exclusief interesten en dagvaardingskost
Laten we hem voor het gemak Witje noemen
De man – nee Witje dus – ligt op straat
niet zomaar een straat
nee, onze straat
Ik ken die straat beter dan Google Maps
ben er kind aan huis bij de banketbakkerij
– de îles flottantes zijn de beste van de stad
om te zwijgen van het Zwitsers zuurdesembrood –
hele nette straat
En ook word ik er al een half leven gefriseerd en
gekapt door veel te chique mannenhanden
zo’n straat dus
Aan de voeten van de man in de straat
ligt een hond
hij kijkt naar de bloemenwinkel aan de overkant
de hond droomt dat hij met zijn baasje binnengaat
Witje kiest enkele bloemen
de bloemiste wikkelt de bloemen in papier
en samen gaan ze kwispelstaartend terug naar buiten
Zo gaat dat in hondendromen
maar niet in mijn straat
blijkens het verslag in de krant
de man komt bij de bloemiste binnen
en kiest enkele bloemen
de bloemiste wikkelt de bloemen in papier
Witje tast met zijn hand in zijn zak
om het geld te zoeken
het geld om de bloemen te betalen
maar hij tast tevens
zeer snel
met zijn hand naar zijn hart
en hij valt
terwijl hij valt
rolt de laatste euro die hij nog heeft over de grond
en dan vallen de bloemen
samen met de man
samen met de euro
En de bloemiste staat daar
met de laatste euro die rolt
met de bloemen die breken
met de man die sterft
en zij moet iets doen
de bloemiste
maar zij weet niet hoe
zij weet niet
hoe te beginnen
er valt zoveel te doen
met deze man die sterft
de bloemen die breken
en de laatste euro die rolt
die niet ophoudt te rollen
En de hond?
die wacht tevergeefs op zijn baas die maar niet komt